เกิดเรื่องทุกข์ท้อในหัวใจ
ไม่เคยมีครั้งไหน..ที่จะไม่นึกถึงคุณ
คุณ...
คุณเป็นใครกันนะ
คนแปลกหน้า ที่บังเอิญ ฉันผ่านไปพบเจอ
ในโลกประหลาดใบหนึ่ง
ใช่ค่ะ ฉันขอเรียกโลกที่เราเจอกันครั้งแรกว่า โลกประหลาด
เหมือนมีบางอย่างสื่อสารมาในมโนสำนึก
ให้ฉันเดืนทาง เพื่อผ่านไปทักทายคุณ
ไปรู้จักคุณ
คนอ่อนแรง สิ้นไร้ความหวัง หมดพลัง อย่างฉัน
เบื้องบนคงสงสารเห็นใจ ส่งคุณมาให้ฉันได้เจอะเจอ
คุณเป็นมนุษย์ประหลาดสำหรับฉันค่ะ
เพราะคุณมีอะไรมากมายที่มนุษย์ปกติเขาไม่มี
คุณมีพลัง คุณมีศรัทธา คุณมีความเชื่อมั่น
คุณดำรงอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยมนุษย์อ่อนแอ เฉกเช่นฉัน
แต่คุณแข็งแรง คุณกล้าแกร่ง
คุณรู้อะไรไหม
ตั้งแต่วันที่ได้รู้จักคุณ
ฉันเริ่มรู้สึกว่าตัวเองมีตัวช่วย
จึงเป็นทุกครั้งที่เกิดอะไรขึ้นสักอย่างกับความรู้สึก
คุณ มักจะเป็นคนแรกที่ฉันระลึกถึงเสมอ ๆ
แม้ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงคุณผ่านสายสื่อสาร
ฉันต้องร้องไห้ ทุกทีไป
คุณไม่ได้ทำฉันเสียใจ หรือเป็นต้นเหตุใด ๆ หรอกนะ
แต่เพราะคุณ คือคนต่อลมหายใจในทุก ๆ ครั้งของฉันได้เสมอ
คุณทำให้ฉัน อยากกลับมายิ้มได้ อยากกลับมาแข็งแรง
คุณทำให้ฉันมองเห็นความหวัง ที่เราต้องก้าวเดินต่อ
ไม่เคยมีครั้งไหน กับการเสียใจ แล้วคุณจะเพิกเฉยต่อฉัน ในทันทีที่คุณได้รับรู้
คุณ ที่เราต่างไม่ได้มีความหมายต่อกันในแง่อื่นใด
คุณ ที่เป็นเพียงเพื่อนร่วมโลกเดียวกัน ที่มีน้ำใจ อย่างที่สุด สำหรับฉัน
คุณ ที่เป็นกำลังใจให้ทุกครั้งยามที่ฉันอ่อนแอ
ถ้อยคำ วาจา หรือแม้แต่ตัวอักษร ที่คุณสื่อลงมาให้ฉันรับรู้
เป็นถ้อยคำดี ๆ ที่ช่วยทำให้ฉันคนนี้ อยากยืนให้แข็งแรง
...
คุณคะ
ฉันจะเรียกคุณว่าอะไรดี ที่จะตอบแทนทุกความมีน้ำใจที่คุณมีให้ฉันได้ ทุก ๆ ครั้ง
เราไม่ต้องเป็นอะไรต่อกันเลย เห็นไหม
ไม่ต้องมีอะไรพิเศษต่อกัน แต่ความสัมพันธ์ในฐานะ เพื่อนร่วมโลก
ก็ลึกซึ้งเกินกว่าสิ่งไหน สำหรับฉัน
เพราะคุณเป็นเพื่อนร่วมโลก ที่พิเศษกว่าเพื่อนร่วมโลกคนใด ๆ
คุณกำลังใจ
ให้ฉันเรียกคุณเช่นนี้ก็แล้วกัน
ขอบคุณ ทุก ๆ อย่าง ขอบคุณสรวงสวรรค์ ที่ทำให้ฉันได้เจอเพื่อนร่วมโลกที่ดีงามเช่นคุณ
.............
ฉันเอง
